Ministerstwo zasobów wodnych powiedziało, że cztery historyczne chińskie miejsca nawadniające zostały uznane za struktury nawadniania światowego dziedzictwa, przekazując całkowitą liczbę chińskich projektów do 30 do 30.
Wraz z włączeniem czterech projektów - ogłoszonych przez Międzynarodową Komisję Nawadniania i Drenażu w Adelaide, Australia - Chiny stały się krajem „z najbogatszym typem, najszerszym dystrybucją i najwyższą wydajnością nawadniania struktur dziedzictwa”.
ICID jest organizacją międzynarodową, stworzoną w 1950 r., Która działa na rzecz zwiększenia wymiany naukowej i technologicznej w zakresie nawadniania, drenażu i kontroli powodzi.
W 2014 r. Ustanowiło oznaczenie struktur nawadniających światowe dziedzictwo, mające na celu ochronę i promowanie projektów nawadniających o wartości historycznej i naukowej.
2160-letni system nawadniania Tongjiyan, jeden z nowo uhonorowanych projektów, znajduje się w prowincji Syczuan. Ma układ kanałów w kształcie pleciony, który pomaga zwiększyć zdolność kontroli powodzi.
Projekt zachowuje ekologię wody, którą zapewnia dwóm miastom oraz czterem powiatom i dzielnicom w Syczuanie, obszaru nawadniania 34 667 hektarów, dla ludności i rolnictwa.
System nawadniania i odwodnienia Xinghua Duotian, w prowincji Jiangsu, wynikał z wysiłków od czasu dynastii Tang (618-907), aby zapobiec powodziom i od tego czasu jest używany. Jest to obecnie jedyny na świecie system nawadniania i drenażu zlokalizowany na podniesionych, suchych polach uprawnych.
System nie tylko zwiększa produkcję lokalnych zbóż i zdolności ludności w tym obszarze, ale także tworzy wyjątkowy i przyjemny krajobraz z różnorodną kulturą ludową, która przyciąga turystów.
Schemat irygacji Songgu, w hrabstwie Songyang w Zhejiang w prowincji, ma bogaty pokaz historycznych jazów - niskie matki - stawy i studnie, i datuje się na dynastię Han (206 pne 220).
Projekt nawadnia obecnie 11 067 hektarów pola uprawnego i wspiera rozwój lokalnego przemysłu wędkarskiego, herbaty, cukru trzcinowego i ryżu.
Tarasy Chongyi Shangbao obejmują 3400 hektarów w górzystych obszarach prowincji Jiangxi, nachylając się od wysokości 280 metrów do 1 260 metrów nad poziomem morza.
Budowa tarasów rozpoczęła się w czasie dynastii Qin (221-206 pne) i Han (206 pne-AD 220), a one rozwinęły się w wyrafinowaną i zrównoważoną sieć nawadniania. Średnie zbiory ziarna na MU (0,067 hektaru) tarasu osiągnęło ponad 500 kilogramów.
Oprócz czterech chińskich projektów, w tym roku uhonorowano 15 projektów nawadniających z Australii, Indii, Iraku, Japonii, Korei Południowej i Sri Lanki.
Do tej pory wymieniono 140 projektów z 18 krajów.
